برنامه نویس باشیم یا برنامه نویس ؟!

وقتی ماها می خواستیم برنامه نویسی یاد بگیرم یادم می آید انقد سخت می شد منبع پیدا کرد که همون منبع رو روی چشممون می ذاشتیم و برای فهمیدنش کلی سعی و خطا می کردیم تا اون زبان رو درکش کنیم

بگذریم، بهتره اینجوری این نوشته رو شروع کنم.
بعد از چند سالی که تو بازار کار وقت گذروندن به این نتیجه رسیدم که ما برنامه نویس خیلی زیاد داریم، اما برنامه نویس خوب واقعا کم پیدا میشه. شاید بد نباشه از دیدگاه خودم دلایل رو ذکر کنم.

1- همیشه وقتی می بینم آدما تازه میخوان برنامه نویسی رو شروع کنن دنبال یه زبان می گردن و توی هزار توی اینترنت فقط می گردن که چه زبانی خوبه و یکی رو انتخاب می کنن.
جواب من به این دسته : بهتره دنبال این باشی که چه نیازی رو میخوای برطرف کنی و تازه قبل از اون بگردی دنبال اینکه خود کلمه برنامه نویسی یعنی چی و یه مقداری وقت صرف خوندن الگوریتم ها بکنیم.
یه برنامه نویس خوب برنامه نویسی هستش که الگوریتم نویسی بلد باشه نه کد نویسی

2- فیلم های آموزشی خوب هستند اما همیشه می بینم یه رویه رو از توی این فیلم ها انتخاب می کنند و همیشه طبق اون جلو می رند. بهتره بدونیم فیلم های آموزشی فقط همون فیلم آموزشی هستند و دارند زبان رو به ما یاد می دند نه کد نویسی درست .
بهتره پروژه های بازی که توی دنیای اینترنت هست رو باز کنید و اونها رو نگاه کنید.

3- توی اغلب شرکت هایی که کار می کنم بدترین چیزی رو که دیدم اینه که برنامه نویس هایی که تجربه کم دارند برنامه نویس های با تجربه تر رو زیر فشار می ذارند. بهتره بجای این کار در اول راه بیشتر به خودمون فشار بیاریم تا اونا.

شاید عکس کاور مطلب کاملا مفهوم باشه که می خوام در مورد چه چیزی صحبت کنم.

بیایید از همین الان به خودمون قول بدیم هر روز بجای یادگیری سینتکس های مختلف، در مورد الگوریتم ها و چیز هایی که مرتبط می شه با اینکه من قدمی مثبت در راه کد نویسی بردارم وقت بذاریم.